Kimileri onları sevenlerden dahi nefret ediyor… Kimilerine göre aptallık, kimilerine göre çocukluk, kimilerine göre ise(ki bu günümüz ergenlerinin oluşturduğu büyükçe bir topluluk) aşkı ifade eden bir boyband One Direction… Peki neden?
Bu sorulara yanıt bulmak için çok da geriye gitmeden, son 15-20 yıllık amerikan pop müziğine bakmak yeterli olacaktır. Sonuçta bu gençler dünyanın gördüğü ilk boyband değiller. Büyesinde o dönemki genç kızların sevgililerinden Robbie Williams’ı bünyesinde barındıran “Take That”, Justin Timberlake’i barındıran N Sync, Nick Carter’ın üyesi olduğu BackStreetBoys ve tabi Lee ve Duncan’a sahip “Blue” gruplarını kim unutabilir. Aynı furyayı onlarla da yaşamış, erkekler olarak kıskanmış ama ara ara dinlemiş (Blue’nun cant breathe easy şarkısı gibi) idik. O dönemin ergen kızları da onlara aşıktı. One Direction ‘da dahil tüm boybandlere baktığımızda üyelerinin bir ya da bir kaçının yakışıklı olmasının dışında, çok fazlaca şeylerinin de olmadığını görüyoruz. Çok mu iyi müzik yapıyorlar? Tabi ki hayır. Döneme uygun, popüler kültürün sevebileceği, “hit” olabilecek şarkılar yapıyorlar elbette, ama yarım asır önce yapılan bir çok şarkı hala insanların en sevdiği şarkıları ya da genç yetişkin sevgililerin ortak parçalarını oluştururken, bu gruplarının eserlerinin unutulması tesadüf olmamalı…(örnek için bkz: Muddy Waters, Pink Floyd, Eta James, Janis Joplin, Nina Simone, Eric Clapton, Bob Dylan, Jimmy Hendrix ve daha niceleri)
Dönem dönem, Amerikalı prodüktörler, gençlerin ilgisini çekebilecek, fiziksel güzelliği olan, ve tabi biraz da yeteneği olan bazı gençleri bu şekilde ortaya atmış, ve üzerlerinden milyar dolarlar kazanmışlardır. Justin Timberlake, Britney Spears… gibi isimler bunların en önemlilerinden. Tabi günümüzde de Justin Bieber aynı durumda. O yüzden One Direction ve Bieber’ı birlikte almakta bir sakınca yok. Sesleri harika olabilir. Çok yetenekli olabilirler. Über yakışıklı olabilirler. ama sahip oldukları şöhreti hak edecek ne yaptıklarını da bir düşünmek lazım. Yani Bieber, 1D üyeleri hatta bunların sevgilileri olan diğer ergen kızların toplamı, bir dönemini sokaklarda gitar çalarak geçiren Glen Hansard’dan daha yetenekli mi dersiniz. Elbette hayır. Tek artıları arkalarında büyük şirketlerin olması. 1D ve Bieber, prodüktörlerinden habersiz tuvalate bile gidemezken, büyük sanatçılar olduklarını idda etmek elbette komik olacaktır. Prodüktörlerin tek yapmaları gereken, İstedikleri gibi yönettikleri bu gençleri insanlara sevdirmekti. Çok da zorlanmadılar. Ellerinde olan, hükmettikleri medya ve dijital platformlarla şişrdikçe şişirdiler. insanların ilgisini çektiler. Sonucunda da yeni albümler veya şarkılar gelmedi elbette sadece. Yeni bir giyim tarzı geldi mesela, tekstil şirketlerini zengin edecek olan; Yeni saç modelleri geldi, kupalar, rozetler, kalemler defterler ve bilimum ıvır zıvır geldi, görünürde basit ama aslında çok değerli olan.
Prodüksiyon ürünü olmak popçulara özgü de değil elbet. Bir dönem aynı durumu “Tokio Hotel” de de görmüştük.
Her neyse, bu gençleri sevin ergenler. Sizi eleştiren abileriniz de bir zamanlar aynı prodüksiyon ürünü Avril Lavigne’e aşıktı. Ya da ablalarınız “Lee mi , Duncan’mı diye kavga ediyordu. Timberlake posterleri asıyordu odalarına ya da en olmadı Tokio Hotel dinliyorlardı… Sevin, dinleyin tabi ama bilin neyin ne olduğunu. Sonra çıkıp Justin Bieber diye taksim’de eylem yapmayın mal gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder